Czym różni się komornik od windykatora?

Rozumienie ról i odpowiedzialności windykatorów oraz komorników sądowych jest niezbędne dla każdego, kto może się znaleźć w sytuacji konfrontacji z procesem odzyskiwania długów. Chociaż obie role są nakierowane na ten sam cel, ich uprawnienia, metody pracy i ramy prawne są zasadniczo inne.

Traktowanie nazw tych zawodów zamiennie to poważny błąd, gdyż różnice między nimi są bardzo duże i widoczne. Warto wiedzieć, co odróżnia komornika sądowego od windykatora, gdyż każdy może mieć styczność z ich pracą i pomóc sobie, znajomym czy członkom rodziny.

Windykator a komornik – podstawowe różnice

Obaj prowadzą czynności na zlecenie wierzyciela i mają tę samą podstawę do działania, czyli dług. Ich celem jest zaspokojenie jego roszczeń. Różnic jest między nimi jednak więcej i są one niezwykle istotne. Przede wszystkim komornik sądowy rozpoczyna działania dopiero wtedy, gdy sąd wyda odpowiednie orzeczenie. Windykator zaś podejmuje kroki na wniosek wierzyciela, a zatem wcześniej niż sprawa trafi na drogę sądową. Komornik ma też większe prawa i uprawnienia, a windykator bywa bardziej ograniczony w działaniach.

Windykator – jakie działania może podjąć?

Windykatorzy działają na wstępnym etapie odzyskiwania należności, często działając w granicach negocjacji i ugody. Ich celem jest przekonanie dłużnika do dobrowolnej spłaty, stosując różnorodne techniki, od rozmów i przekonywania po tworzenie planów spłaty. Windykatorzy, choć ograniczeni prawnie, mogą być bardzo skuteczni w odzyskiwaniu długów bez konieczności wchodzenia na drogę sądową.

Windykator nie ma prawa zmuszać nas metodami „siłowymi” do spłaty, czyli wejść bez naszej zgody do naszego domu, stosować szantażu, nic wynieść czy wejść na nasze konto. Może tłumaczyć i przekonywać, działać perswazją, a także negocjować i rozłożyć dług na raty. Częste telefony i odwiedziny mogą zostać uznane za nękanie i windykator może zostać pociągnięty do odpowiedzialności.

Komornik sądowy – prawa i możliwości

Więcej możliwości ma z kolei komornik sądowy. Działa z ramienia sądu, co daje mu prawo wejść siłowo do mieszkania dłużnika i zająć mienie nawet pod jego nieobecność. W razie problemów może stawić się w asyście policji. Zgodne z prawem będzie też zajęcie przez komornika rachunku bankowego, rent i innych świadczeń.

Komornicy, w przeciwieństwie do windykatorów, są uprawnieni do przeprowadzania działań egzekucyjnych z mocy prawomocnego tytułu egzekucyjnego. Z ich usług korzysta się, gdy inne metody zawiodły, a dług nadal pozostaje niespłacony. Komornicy mają możliwość zastosowania przymusu, w tym zajęcia majątku ruchomego czy nieruchomości, co stanowi finalny krok w procesie odzyskiwania długów.

Komornik sądowy musi zdobyć wykształcenie na odpowiednim kierunku studiów. To podstawowa i bardzo istotna różnica. Konieczne jest zatem ukończenie studiów prawniczych trwających pięć lat, a także aplikacji komorniczej, aby móc wykonywać ten zawód. Ponadto musi zostać powołany na stanowisko przez Ministra Sprawiedliwości. Z kolei windykator nie musi zdobywać konkretnego wykształcenia, a procesem windykacji zajmują się rozmaite przedsiębiorstwa. Mogą to być zarówno małe firmy, jak i wielkie korporacje.